نمنمِ وارش
محیا . |
شنبه, ۲۸ دی ۱۳۹۸، ۰۷:۵۴ ب.ظ |
۰ نظر
شما میخندید، من گریه میکنم. کشته میشوید، گریه میکنم. جنازههای شما را زیر خاک میکنند، گریه میکنم. موسیقی میشنوم، گریه میکنم. تماشا میکنم، گریه میکنم. تمام این روزها را باید گریست. ماتم شما را باید خون گریه کرد. امروز بغض و غصۀ مصیبت شما از خواب بیدارم کرد. باید گریه شد در عزای شما.
- ۹۸/۱۰/۲۸